Brandbrief Paramedisch Platform: afschaffing hinderpaalcriterium slecht voor patiënt en zorgaanbieder
De onderhandelaars van de PvdA, D66, ChristenUnie en de SGP, die betrokken waren bij het zorgakkoord, hebben woensdag 16 april een brandbrief namens de PPN ontvangen. De gezamenlijke beroepsverenigingen van ergotherapeuten, diëtisten, logopedisten, oefentherapeuten, podotherapeuten en huidtherapeuten, het Paramedisch Platform Nederland (PPN i.o.), hebben zich uitgesproken tegen een aanpassing van artikel 13 Zvw wat het zogenoemde hinderpaalcriterium wegneemt.
Het zorgakkoord dat de regeringspartijen met D66, ChristenUnie en SGP woensdag hebben gesloten biedt nog steeds onzekerheid voor de toekomst van de logopedie. Behalve de verwachting dat partijen eruit zullen komen, zijn er geen definitieve afspraken gemaakt. Het akkoord heeft daarmee het meeste weg van een ‘bezweringsformule’ om het bezuinigingspakket niet in gevaar te brengen. Minister Schippers zal nu eerst met een nadere uitwerking moeten komen van het zorgakkoord.
Een wijziging van de Zorgverzekeringswet (Art.13) heeft grote nadelige en verstrekkende gevolgen voor patiënten en zelfstandige zorgaanbieders omdat de marktmacht van zorgverzekeraars verder wordt vergroot terwijl de balans nu al volledig zoek is.
Waar zorgverzekeraars nu al eenzijdig contracten konden aanbieden aan zelfstandige zorgaanbieders zonder te hoeven onderhandelen, wordt zorgaanbieders nu ook de keuze ontnomen om dat wurgcontract niet te tekenen. De Nederlandse Zorgautoriteit lijkt alleen de vrijheid van grote zorgverzekeraars voor ogen te houden en niet de gevolgen voor de lange termijn, de markt en de patiënt. De patiënt wordt de dupe.
De patiënt wordt bij aantasting van Art. 13 Zvw de vrijheid ontnomen om te kiezen naar zijn eigen logopedist of diëtist in zijn buurt te gaan. Hij wordt gedwongen met z’n kind naar de andere kant van de stad te gaan, naar een zorgaanbieder die een (wurg)contract van een grote zorgverzekeraar heeft. De voorgestelde wetswijziging komt niet ten goede aan de kwaliteit van zorg, want zorgverzekeraars zijn niet wettelijk verplicht om hun inkoopbeleid en inkoopcriteria transparant te maken. Als zorgaanbieders die criteria niet kennen, kunnen ze ook niet werken aan de beoordeelde kwaliteitsverbetering. Patiënten en zorgaanbieders zijn dus feitelijk overgeleverd aan de willekeur van zorgverzekeraars.